Ongelofelijk wat vliegt de tijd! Het is gewoon alweer een jaar geleden dat mijn man en ik erachter kwamen dat ik zwanger was. Ik weet nog goed dat mijn man al een paar dagen aandrong op het doen van een zwangerschapstest want hij had zo’n gevoel. Echt grappig, want normaal heeft de vrouw zo’n gevoel maar ik wilde van niets weten. Ja mijn ongesteldheid bleef uit, maar het was slechts een paar dagen en het kon gewoon niet dat de eerste keer al gelijk raak was. Een vrouw moet ontpillen, die eerste keer ongesteldheid zou altijd later komen dan wanneer je de pil nog slikt, enzovoort. Ik had elk smoesje al klaar om niet te hoeven testen.
In werkelijkheid was ik als de dood voor de uitslag. Bang dat het negatief zou zijn en we dus helemaal niet zwanger waren. Maar vooral ook bang voor een positieve test. Want ben ik er wel klaar voor om moeder te worden? Kan ik die verantwoordelijkheid wel aan? Ben ik wel een goede moeder? Toch won mijn nieuwsgierigheid het van mijn angsten en op 12 juli 2013 deed ik de allereerste test.
Het was zo’n flut dingetje die ik via internet had gekocht in een dozijn en ik moest dus ook eerst in een potje plassen en daarna het stickje erin houden. Oh ja, vergeet ik bijna vrij belangrijke informatie. We waren niet thuis, maar bij mijn ouders. Zij waren namelijk op vakantie en wij zouden op hun huis, honden en vissen passen. Het stickje legde ik naast de wc neer en het grote wachten (in de woonkamer, slaapkamer, keuken, tuin, overal waar ik kon lopen) begon. Toen we dachten dat de tijd wel verstreken was liep mijn man als eerste naar de wc toe. Ik wilde eigenlijk samen kijken, maar hij glipte al naar binnen en liep weer naar buiten.
Verbaasd liep ik ook naar binnen en bekeek het flut dingetje. Zag ik het nu goed? Was het geen gezichtsbedrog? Zie ik werkelijk 2 streepjes? Ik liep weer naar buiten waar ik een stralende Bart zag. “Ik word papa!” zei hij. Terwijl ik het nog steeds niet geloofde. Het tweede streepje was maar héél licht, zagen we het wel goed? Bart was al helemaal overtuigd en mijn hart ging uiteraard ook tekeer. Wel wilde ik voor de zekerheid toch nog wat extra tests halen bij de drogist. We kochten een huismerk test en een clearblue test, puur omdat de huismerk test op elk moment van de dag mocht maar de clearblue zou ook werkelijk tonen: “zwanger” en dat vond ik toch ook wel erg leuk om te zien!
Op zondag de 14e deden we de derde en laatste test. En toen daar kwam te staan: “zwanger 1-2” durfde ik het ECHT te geloven.. Ik was zwanger!! We zouden papa en mama worden!! Het liefst wilde ik het van de daken schreeuwen maar dat kon natuurlijk niet. Het was wel enorm moeilijk de dag erop, want Bart was jarig en een hoop familie en vrienden kwamen BBQ-en en wij moesten onze mond houden.
Uiteindelijk hebben we het toch nog voor de 12 weken verteld, aan de ouders zodra mijn ouders terug waren van vakantie en de rest kreeg het na de eerste echo te horen!
Weet jij de datum nog dat je erachter kwam dat je zwanger was?
Jess zegt:
Ik weet het nog heel goed van beide keren al vond ik het de tweede keer net iets minder indrukwekkend dan de eerste keer. Ik kon steeds ook niet geloven dat het zo snel raak was en testte pas met een week of vijf/zes achteraf bezien. Overduidelijk zwanger dus, haha!
Lianne zegt:
Door jou verhaal ben ik ook in mijn agenda gaan kijken en ja hoor, voor ons is het ook een jaar (en 1 week ) geleden! 4 juli 2013 was de datum dat wij er achter kwamen dat ik zwanger was. Ik herken het verhaal helemaal. Ik geloofde er ook nog niet in en bedacht net zo als jou excuses. Het zal toch niet, eerst die hormonen uit mijn lichaam. Misschien ben ik wel onreglmatig, dat ik me anders voel heeft vast met de natuurlijke ongesteldheid te maken, en allemaal andere symtomen die ik koppelde aan de ongesteldheid. Ook mijn man merkte dat er dingen anders waren. De eerste keer ongesteldheid na de pil hadden we bewust wel laten komen. Eerst kijken of het normaal op gang komt. Zo’n vaart heeft het toch niet. Om ons heen was minimaal 3 maanden, 1/2 jaar, 1,5 jr zeker niet vreemd. 1/2 jaar tot een jaar hielden we zeker rekening mee. Boven onze verwachting de eerste maand na de maand dat we nog even wilden wachten was meteen raak. 9 maart 2014 was ik uitgerekend en 11 maart 2014 is onze prachtige zoon geboren. 56 cm, 4020gram
Marijke zegt:
Ja nog precies! Woensdag 5 oktober 2011. Samen met m’n man en zus. Vol ongeloof eigenlijk, we hadden net 2,5 week daarvoor besloten om ervoor te gaan. Maar daar was t streepje!! En nu alweer een pracht meid van 2!
Petra zegt:
Ja van allebei! 28 juni 2009 van Lars en 2 december 2011 van Tess. En beide keren kwamen de waterlanders. Bij Tess bleven we zelfs kijken. Binnen een paar tellen verschenen beide strepen. Knal positief dus 🙂
Leonie zegt:
Ja! Ik was 5 dagen overtijd en ook ik dacht aan het ontpillen. Maar mn vriend zei: test nou maar, want je bent misselijk en moe.
Op maandag 5 juli getest en er verscheen direct een streepje! Ik riep: ‘schat, ik ben zwanger.’ Allebei helemaal beduusd, want ik was na 4 weken (en 15 jaar anticonceptie) toch wel snel zwanger ☺️ Wij hebben het onze ouders en zussen rond 8 weken verteld en de rest rond de 10 weken. Ik had weinig keus, want met 10 weken begon ik al te groeien
marieke zegt:
Als de dag van gisteren! Terwijl het al 1,5 jaar geleden is bijna. Het was 30 januari en wilde al een paar jaar zwanger worden maar de testen waren meerdere malen negatief of het ging mis. Nu 2 weken overtijd en je blijft altijd hopen. Test gedaan maar verder niet gekeken want het is toch niets maar kreeg er rust van. Ben gaan douchen en tijdens het afdrogen viel mn oog erop en uhhh zwanger?!!!!!!! Kon het niet geloven! Nu is Milan alweer 9 maanden.
Nicole (misseagles) zegt:
Wat mooi zeg.. Ben blij dat het jullie eindelijk gelukt is!
Tamara zegt:
Bijzonder blijft het he!
Hier 9 mei, na de dag ervoor ook een test gedaan te hebben die weinig liet zien maar achteraf ook positief was. Toen dus wel een positieve test en een week later helemaal een duidelijke
Sas zegt:
Lijkt me een erg bijzonder moment!
Joyce zegt:
Yep! 1 augustus 2013 kwamen wij erachter 🙂
Ik werd wakker en was misselijk, dus wist eigenlijk al genoeg. Joost dacht dat het niet zo zou zijn, maar het was dus toch zo 🙂
KarenMee zegt:
Nee, maar wel dat ik die dag in de Efteling rondliep…
Sanja zegt:
Bijzonder moment he! Als ik er aan denk word ik weer emotioneel hihi. Mijn vriend die hat namelijk ook zo’n voorgevoel! Hij had er van gedroomd & vertelde voor ik de test ging doen, dat het een zoontje zou worden hehe! Vet eng eigenlijk, maar ik ben in verwachting van een zoontje <3