Het begon met een snotneus en wat koorts. En het eindigde met vier gezinsleden die allemaal heel erg positief waren. Positief zijn we natuurlijk altijd wel maar je snapt vast wat ik bedoel. Vanaf maandag 24 januari zitten we in quarantaine met zijn viertjes en vandaag mogen de eersten eruit. Alhoewel we het natuurlijk altijd fijn vinden samen is dat niet zo prettig wanneer je echt ziek bent. Ter documentatie voor onszelf heb ik in bolvorm een beetje bijgehouden hoe het ons verging de afgelopen weken.
Inhoudsopgave
Bijna twee jaar
Bijna twee jaar lang is het ons gelukt om het virus buiten de deur te houden. Vooral het eerste jaar hielden we ons heel strikt aan de regels en alhoewel we het niet altijd eens zijn met bepaalde regels hebben we toch redelijk braaf gedaan wat van de maatschappij verwacht werd. Zelfs als dat betekende dat we het vieren van een jubileum moesten missen omdat iemand afwachtend was van een test.
Begin maart 2020 was onze jongste zo ziek dat hij opgenomen moest worden in het ziekenhuis. Omdat het virus toen net pas opkwam in dit land en er nog weinig bekend was waren ze er bang voor dat hij het zou hebben. Dokters en verplegers in isolatie pakken (je kent het wel uit die films), kind helemaal afgezonderd (behalve van mij), mondkapjes, testen, allemaal dingen die we gek vonden en die inmiddels bijna niet meer weg te denken zijn. (Al hoop ik dit dus wel van harte) Gelukkig had hij dus geen C, maar ‘gewoon’ influenza’, dit heeft echter wel een flinke indruk op ons achtergelaten.
En nu, bijna twee jaar later is het dan toch zover.
De eerste positieve test
Op zondag 23 januari hadden we allemaal wel wat klachten. Mijn man had een snotneus, ik zelf een beetje keelpijn en onze zoon was verkouden. Omdat hij echter ook koorts erbij kreeg die avond besloten we om maandagochtend een zelftest te doen bij hem. Eigenlijk er vanuit gaande dat hij gewoon negatief zou zijn. Want de griep bestaat ook nog. Echter toen de test na een minuut al overduidelijk positief was schrokken we wel even. Hoe kan dit nu? Van wie heeft hij het? We hebben direct de GGD gebeld voor een test en besloten ons alle vier te testen omdat we vrijwel allemaal klachten hadden. Al was het mild. We konden helaas pas op dinsdag terecht.
Naar de HAP
Op zich ging alles goed met de jongste. Hij oogde wel ziek en deed het erg rustig aan, lag veel op de bank. Maar verder geen klachten. Totdat om 21.30 uur hij opeens huilend bovenaan de trap stond. Hij bleek erg kortademig en kreeg maar weinig lucht. Hij piepte aan alle kanten en dat bracht een hoop herinneringen terug. In zijn eerste drie jaar was hij ook vaak zo benauwd en daar hadden we dan een puffer voor. Ook zorgde het voor veel ziekenhuis ritjes. Omdat benauwdheid ook een symptoom van het virus is hebben we meteen de huisartsenpost gebeld. Zij stuurden ons ook direct door naar de HAP van het ziekenhuis.
Eenmaal daar leek het wel weer iets beter te gaan gelukkig, al piepte hij wel nog wat. Maar de arts die hem nakeek voorzag geen grote problemen. We kregen wel weer een puffer mee. Die gebruikte hij al een tijdje niet meer, maar is nu dus weer even noodzaak. Al met al liep dat met een sisser af en konden we daarna gewoon weer naar huis.
Niet in isolatie
Op woensdag kwam de uitslag. Onze jongste was inderdaad positief maar de rest dus niet. Aangezien hij pas vier is konden we hem natuurlijk niet in isolatie zetten. We hebben dus besloten om met zijn allen in quarantaine te gaan, mijn man en ik hebben namelijk geen booster gehad dus ook wij moesten dat. Op woensdag had ik ook meer klachten. Meer hoesten en snotteren, nog meer last van mijn keel. En ook onze oudste begon klachten te krijgen. Hoofdpijn, last van de keel en soms spierpijn. We besloten dus op donderdagochtend weer te testen. Mijn man had inmiddels ook meer klachten dus nu met zijn drietjes een zelftest.
Mijn man en de oudste waren positief. Bij mijn man was het heel duidelijk en bij de oudste zagen we een heel licht streepje. We besloten de GGD te bellen omdat we op zondag een test ingepland hadden staan maar we deze voor mijn man en dochter naar voren wilden halen. Gelukkig konden ze dezelfde dag nog terecht, al moesten ze daarvoor wel 45 minuten rijden. Op vrijdag testte ik alsnog positief dus ook ik haalde mijn GGD test naar voren. Uiteindelijk zijn we dus met zijn vieren een hele positieve familie haha.
Echt ziek
Alhoewel de kinderen zo aan het einde van de week vrijwel van hun klachten af waren, op een snotneus na, begon ik me steeds beroerder te voelen. De keelpijn werd erger, het hoesten, de snotneus, koorts, spierpijn overal, hoofdpijn, duizelig, soms kortademig en vooral heel snel buiten adem zijn. Alleen al naar de wc lopen kost me zoveel energie en moeite. Ik heb dan ook veel op bed gelegen. Gelukkig was mijn man snel daarna al fit zodat hij veel dingen kon overnemen. Mama kan niet ziek zijn, maar wel als de man ook in quarantaine zit haha.
Inmiddels is het bij mij ook wat beter. Al hoest ik de hele dag de longen uit mijn lijf en is mijn energiepotje heel snel leeg. Slapen lukt ook niet goed door het hoesten en wat ik ook probeer: thee met honing, veel water drinken, keelsnoepjes, etc niets lijkt te helpen. Hopelijk gaat dat hoesten snel voorbij dan mag ik ook uit quarantaine. En anders mag ik dat pas volgende week vrijdag. Dan zijn de 14 dagen namelijk voorbij. Ik hoop toch echter dat mijn klachten eerder verdwijnen…
Marjolijn zegt:
Wat vervelend zeg. Ik herken het maar al te goed. Ik ben op 28 december positief getest en ben nog steeds niet aan het werk. Nog steeds heel snel buiten adem en 0 energie. Voor het hoesten heb ik een tip, Natterman Bronchium Extra sterk. Let er goed op dat je de variant neemt net codeine. Bij mij heeft dit heel goed geholpen en werd het hoesten al snel veel minder en nu heb ik af en toe nog een verdwaald kuchje. Je kan deze hoestdrank gewoon bij de Kruidvat kopen.