Onlangs ben ik geopereerd. Mijn galblaas werd verwijderd. Over het reilen en zeilen van een galblaas operatie zal ik een andere keer uit wijden. Vandaag vertel ik je over de dingen die ik dacht tijdens het wachten op mijn operatie. Want dat duurde behoorlijk lang.
Wachten op de operatie
Om 9 uur moest ik mezelf in het ziekenhuis melden. Ik werd naar de tweede verdieping gebracht en moest daar in een kamer met vier lege bedden plaatsnemen. Er werd me verteld dat er op dat moment nog een operatie bezig was maar zodra deze klaar was, was ik aan de beurt.
- Nou daar zit ik dan. Het is rustig zeggen ze dus ik zal wel zo aan de beurt zijn.
- Zal ik me alvast omkleden of nog even zo blijven zitten?
- Hmmm een krant, eens kijken wat voor ellende er nu allemaal is.
- Ik kleed me om.
- Nee ik wacht toch nog even.
- Nee toch maar omkleden want wie weet mag ik al eerder.
- Lig ik dan in m’n blote reet, lekker sexy zo’n ziekenhuis jurk
Zouden ze me vergeten zijn? 
Na een uur krijg ik een buurvrouw. Ik heb geen idee wie of wat want het gordijn tussen ons is dicht. Al snel wordt duidelijk dat zij net geopereerd is, dus ik zal nu wel zo aan de beurt zijn. Er gaan weer diverse dingen door mijn hoofd tijdens het wachten…
- Nou lekker dan, buurvrouw knaagt lekker op haar beschuitje terwijl mijn buik rammelt
- Oh jippie er is weer een minuut voorbij
- Had ik maar oortjes, kon ik een filmpje kijken.
- Even whatsapp checken of er mensen aan me denken.
- Nee niemand
- Mja heb ook niemand verteld dat ik geopereerd word vandaag
- Zal ik zelf even appen
- Ja doe ik! Wie weet reageert er iemand
- Yes Kirsten reageert meteen, fijn! Kan ik haar lastig vallen.
- Hmm ik moet plassen. Maar de wc is op de gang. Ik houd nog wel even op…
- Grrr ik moet echt plassen. Heel nodig.
- En ik heb het koud. Zal ik om een extra dekentje vragen?
- Ik verveel me dood. Had ik maar meer meegenomen om te doen.
- Hoop dat ik niet hoef te blijven komende nacht.
- Nog 10 minuten dan is het 11 uur.
- Hoop dat ze me zo halen.
- De buurvrouw is uit de operatie, ze zeiden dat ik daarna aan de beurt zou zijn. Waarom lig ik hier nog dan?
- Bluhhhhhh ik wil er vanaf zijn!
- Lekker dan ik kijk geen filmpjes om de buurvrouw niet te storen gaat ze zelf filmpjes kijken
- Nog 3 minuten
- Zal mezelf vast behoeden voor de teleurstelling, het zal wel later worden.
- Ik moet trouwens nog steeds plassen.
En toen ging het gordijn open en begon de buurvrouw te kletsen. Het is een wat oudere dame die meteen heel haar levensverhaal vertelt. Normaal vind ik dat irritant, maar nu is de afleiding erg welkom. Uiteindelijk werd ik om 11.50 uur naar de holding ruimte gebracht waar ik het infuus kreeg.
Ik heb dus bijna 3 uur op de zaal gewacht. Echter in de holding ruimte ook nog een uur gewacht voordat ik naar de operatiekamer ging. En daar ook weer ongeveer 20 minuten moeten wachten. Wat ik in die tijd allemaal dacht heb ik niet op kunnen schrijven omdat ik mijn telefoon niet bij had helaas… Maar je snapt het idee 😉
