De screening voor de maagverkleining, een spannend moment! *Gastblog

Vandaag – ik schrijf deze gastblog op de dag van de screening zelf, die op het moment dat deze blog online komt ongeveer 2 weken geleden is – is het eindelijk zover: de screeningsmiddag. Nu maar hopen dat alles goed gaat en er groen licht wordt gegeven na deze middag voor de operatie?! Deze blog gaat over de screening voor een maagverkleining en hoe me deze dag is bevallen.

De screeningsmiddag voor de maagverkleining

Vandaag is het zover en heel eerlijk: ik zweet van binnen peentjes. Uit ervaring weet ik dan dat ik ga ratelen, dus ik heb me voorgenomen dit aan te geven bij elk gesprek dat ik ga krijgen vanmiddag. Eerlijk zeggen dat je zenuwachtig bent helpt, denk ik, al kunnen ze dat denk haast ‘ruiken’. ????  Vier gesprekken, een uur met een psycholoog en dan nog drie gesprekken van een half uur met een diëtist, fysiotherapeut/ergotherapeut en de internist. Met daarna hopelijk van allemaal een ‘geen bezwaar’.

Vannacht heb ik niet goed geslapen, de gedachten gingen van links naar rechts in mijn hoofd, maar de adrenaline houdt me wel wakker vandaag. Ik besluit al tijdig te vertrekken van huis en ben ruim voor aanvang op de locatie. Tijdens het wachten nemen de zenuwen wisselend toe en af. Uiteindelijk word ik iets rustiger, zeker als ik zie dat ik niet de enige ben die deze gesprekken deze middag heeft (in andere volgorde) en ik voel me erdoor gesterkt.

Je zit daar allemaal met hetzelfde doel: je besluit niet zomaar tot deze ingreep. Ik heb er zelf erg lang over gedaan om uiteindelijk de ingrijpende beslissing te nemen om een maagverkleining te willen ondergaan.

>> Eerder schreef ik de blogs ‘Het voortraject van mijn maagverkleining’ en ‘Een maagverkleining: Waarom ik besluit dit te gaan doen?’ als onderdeel van een blogreeks over het traject van mijn maagverkleining. <<

Na het besluit het traject van de maagverkleining in te gaan, wil je liefst gisteren worden geholpen.

Als je eenmaal de moeilijke beslissing hebt genomen om het maagverkleiningstraject door te zetten is elke week er eentje teveel. Niet dat ik niet begrijp dat er wat tijd overheen gaat (dat hoort erbij). Nu is het traject bij Weightworks kort in vergelijking met grote aanbieders zoals NOK en Vitalys, dus hoef ik niet heel lang te wachten. Ze gaven aan bij mijn aanmelding dat het gehele traject ongeveer 10 weken duurt en tot op heden klopt dat schema bij mij. Dit kan natuurlijk bij iedereen anders zijn.

Toch, wanneer je eenmaal de knop om hebt gezet (na meerdere pogingen tot afvallen en weer aankomen) dat je definitief van je mega-overgewicht af wilt, dan ga je liefst direct starten met een gezondere lifestyle en hoe krom ook, bij mij kan dat niet (ik zit aan de ondergrens qua gewicht) tot alles akkoord is bevonden. En dat is dan lastig, je staat zogezegd ‘on hold’.

Waarom mag ik niet afvallen voor de maagverkleining wordt toegekend?

Soms zit de wetgeving raar in elkaar. Je moet om in aanmerking te komen voor een maagverkleining voldoen aan bepaalde basis voorwaarden, een belangrijke daarvan is dat je BMI minimaal 40 bedraagt (of 35 met aanvullende klachten die staan op een beperkte lijst, waaronder Diabetes Mellitus, Apneu en gewrichtsklachten). Dit moet in het screeningstraject worden vastgesteld. Je wordt gemeten, gewogen, onderzocht, bevraagd. Alles in het plaatje moet kloppen, anders wordt de ingreep niet door de zorgverzekeraar vergoed. En zelfs als er een mogelijkheid bestaat dat je de operatie zelf bekostigd (wat bij sommige aanbieders kan), ook dan moet er nog worden gekeken naar je algehele gezondheid, je geestelijke gestel, je bereidheid om je leefstijl aan te passen en je motivatie/mogelijkheid tot beweging.

Als je BMI dan aan de ondergrens zit van wat wordt goedgekeurd, heb je de rare situatie dat je niet eerder mag afvallen dan dat de gehele ingreep akkoord is en een belangrijke stap daarin is de screeningsmiddag.

Gesprekken met een psycholoog, diëtist, fysiotherapeut en internist

Toeval of geluk: mijn middag begint met het gesprek met de psycholoog. Hier zie ik het meest tegenop. Door negatieve ervaringen uit het verleden met de geestelijke hulpverlening heb ik het niet op psychologen. Daar kan de dame die ik vanmiddag spreek uiteraard niets aan doen. Ik ben er eerlijk over en mijn toelichting is voor haar afdoende, ze begrijpt waar mijn aversie vandaan komt en ook dat dit niet op haar persoon gericht is.

Aan het einde van het gesprek geeft ze aan dat ik mijn beslissing goed kan onderbouwen en ze totaal geen bezwaar ziet en ik wat haar betreft groen licht krijg. Ik begrijp nu dat ik bij elk gesprek al gelijk te horen krijgen of er bezwaren zijn die eerst dienen te worden weggenomen. En met de ‘ergste’ hobbel in mijn hoofd al genomen, ga ik met iets meer vertrouwen naar de volgende gesprekken.

Ook bij de diëtist, fysiotherapeut en internist zijn er geen bezwaren. Na een spannende middag van 2,5 uur praten, sta ik met 4 keer groen licht buiten en ben ik helemaal hyper van de adrenaline.

Groen licht, en nu?

Het is best wat: ik mag geopereerd worden, mits de chirurg(die afspraak volgt nog) ook akkoord gaat. Naast een grote mix van verschillende emoties voel ik opluchting. Ook al wist ik dat ik aan de basisvoorwaarden voldoe en dat ik weloverwogen deze stap neem, toch moeten anderen dat ook zo zien en de ingreep als verantwoord inschatten.

Het is nu wachten op de volgende stap. Nadat het verslag van de screening bij Weightworks arriveert word ik uitgenodigd voor een gesprek met de chirurg en weet ik die middag ook wanneer de operatiedatum staat gepland. Hier zal ik de volgende gastblog over schrijven.

Bedankt voor het lezen!

Barbara

—-

Naast deze gastblogreeks over mijn maagverkleiningstraject, blog ik ook op mijn eigen website: Onlybyme.nl. Vanwege het zeer persoonlijke verhaal, besloot ik het begin traject niet direct op mijn eigen blog te willen plaatsen. Nicole heeft me de mogelijkheid geboden op haar blog hierover te schrijven – dankjewel Nicole – en zo een belangrijk thema een podium te geven.