Gisteren was onze kleine Milo alweer één maand oud. Een maand jongens.. Waar blijft de tijd? Maar ook: is hij pas zo kort bij ons? Het voelt alsof hij er altijd al was en bij hoorde. De laatste update was van drie weken oud en sinds die tijd is er weer wat veranderd. Ook hebben we nieuws over de schildklier van Milo dus ik zou zeggen.. lees snel verder.
Inhoudsopgave
Voeding
Op de dag van de vorige update ging hij opeens flessen van 100 ml leegdrinken en kwam hij om de 4 uur dus had hij nog maar 6 voedingen per dag. Op maandag zijn we gestart met flessen van 120+4 maken ivm de kortere tijd die er opeens tussen voedingen kwam. Dit op advies van het consultatiebureau. Hij dronk niet die volledige flessen op maar we merkten wel dat Milo inderdaad meer dan die 100 ml wilde drinken. Totdat hij opeens op dinsdag flessen van 65, 40 en 90 ging drinken. En dit zette hij op woensdag voort. Ook viel hij telkens tijdens het drinken in slaap..
Slapen
Inslapen was afgelopen week een ramp. Net zoals het doorslapen. Milo was heel onrustig, bewoog veel met de armpjes waardoor hij zichzelf wakker hield. Dus een inbakerdoek was het advies. Ik koos voor de Pacco maar doordat er bij het bedrijf iets mis ging kreeg ik de doek pas op dinsdag. In de dagen daarvoor was het vooral veel lopen, kind op de borst en maar wiegen.
Het “toeval” wil dat Milo vooral dinsdag en woensdag heel slaperig was. Hij valt tijdens het drinken in slaap en slaapt dan flink door tot de volgende fles. Iets wat we ook zagen in de eerste week van Milo’s korte leventje. Voordat hij medicatie had. Gelukkig had ik woensdag een gesprek met de kinderarts dus kon ik dit direct bespreken.
Gesprek kinderarts – update schildklier
We hadden telefonisch te horen gekregen dat Milo slechts een gedeelte van de schildklier heeft. En na een onderzoek in een ander ziekenhuis is ook vastgesteld dat dit gedeelte wel gewoon goed functioneert. Echter maakt zijn schildklier te weinig hormonen aan dus vandaar de medicatie.
Afgelopen woensdag hadden we een gesprek met de kinderarts en gaf ik ook direct mijn ‘zorgen’/bevindingen aan van die dag en dag ervoor. Ze gaf aan dat dit, in combinatie met de uitslag van de bloedtest de week ervoor, reden was om nogmaals bloed te laten prikken en te kijken naar de hormoonwaardes. Dit omdat ze het vermoeden had dat de medicatie zorgde voor een overschot aan hormonen. Iets wat óók niet goed is. Dit bleek uiteindelijk ook het geval dus de dosering van de medicatie is nu omlaag gegaan.
We zullen de komende tijd met regelmaat moeten bloedprikken en zijn hormoonspiegel in de gaten moeten houden. Op basis daarvan wordt telkens bepaald hoeveel medicatie we moeten toedienen.
Ontwikkeling
- Je hebt je allereerste lachjes al met ons gedeeld. Eerst met mij en daarna ook met je papa.
- Je probeert al heel goed de Woezel & Pip mobiel boven de box te volgen.
- Wanneer je op je buik gelegd wordt ben je super aan het oefenen met je hoofdje.
- Je pakt onze vingers al goed vast
- Je hebt je duim gevonden!
- Je weegt inmiddels 4180 gram en bent 52 cm groot.
Ivm omstandigheden is het me niet gelukt om een “één maand” foto te maken gisteren, deze wordt vandaag nog toegevoegd!
Maaike zegt:
Jeetje wat gaat het snel zeg! En wat is het toch een droppie!
Essma zegt:
Kleine Milo! Je bent om op te eten! Nicole, ik ken je niet maar wat boft Milo met een mama als jij! ?
Marieke zegt:
Wat een heerlijk mannetje is het toch. Fijn dat ze vanuit het ziekenhuis snel reageren.
marije zegt:
Wat gaat het snel!
Jeanine zegt:
Wauw een maand alweer. Wat gaat het snel. Fijn dat jullie onder goede behandeling zijn voor de schildklier. Wat een heftige toestand voor zo’n klein mannetje.
Femke zegt:
Wat een superlief dropje is die Milo. Het gaat inderdaad heel erg snel he? Elke dag is er wel weer iets nieuws…
roelina zegt:
prachtig mannetje, wat fijn dat het ziekenhuis er boven op zit. Blijf je wekl inbakeren? Of was dit puur te wijten aan het overschot aan hormonen.