De titel van deze blog heb ik te danken aan Dagmar. Dit kleine zinnetje kwam ik tegen toen ik door haar blog scrolde en de woorden bleven maar opborrelen in mijn hoofd. Op het moment dat ik de woorden ‘alles wat je aandacht geeft, groeit’ las bonkte mijn hart zo hard dat ik bijna bang was dat mijn dochtertje er wakker van zou worden. Dit kwam dit keer niet door het artikel dat ik screende (ik kon me namelijk niet genoeg concentreren om echt te lezen) maar door wat er gaande was met mijn blog en dan vooral met mijn verhaal.
Mijn vaste lezers weten dat ik een postnatale depressie heb en er wel eens over schrijf. In het begin wat meer dan nu maar toch.. Echter weet nu niet alleen die groep het, maar vrijwel heel Nederland. En ik? Ik ben er verdomd trots op!! 
Eng, spannend.. maar toch trots
Oké, ik geef toe. Toen ik het mailtje van vrouw.nl kreeg met de vraag of ze mijn artikel(en) mocht gebruiken voor op hun website moest ik wel even slikken. Want vrouw.nl valt onder de Telegraaf. En dat is niet een tabloid dat door een paar mensen gezien wordt, nee dat gaat echt heel Nederland door. Toch heb ik geen seconde getwijfeld of ik wel of niet ‘ja’ zou zeggen. Want waarom ben ik zelf begonnen met mijn verhaal op de blog te delen? Juist ja, omdat ik meer herkenning wilde. Ik wilde aandacht geven aan iets wat daarvoor eigenlijk altijd taboe was. Taboe om over te praten, maar helemaal taboe om toe te geven. Maar ik deed het.
En nee, ik zie mezelf niet als een heilige en ik ben ook niet iemand die zelfvoldaan is en snel durft toe te geven dat ze trots is op zichzelf. Zelfs nu krijg ik de woorden niet mijn mond uit. Typen is wat dat betreft makkelijker. Maar door de reacties om me heen besef ik heel goed dat het niet niks is. Durven te schrijven over zulke persoonlijke dingen. En dit dan te delen op mijn blog waar toch elke maand honderden mensen het kunnen lezen. En dan nu, mijn verhaal gedeeld op vrouw.nl, op de telegraaf. Waar het niet om honderden gaat maar om duizenden. Alleen hun twitter account heeft al meer dan 350.000 volgers.
Aandacht geven op de positieve manier
Wat ik dus heb gedaan is iets wat negatief is, aandacht gegeven. En dat groeit. Maar het ligt er helemaal aan hoe je het aandacht geeft of het ook negatief groeit of positief. Zo is mijn postnatale depressie een negatief iets in mijn leven. Maar ik laat me niet uit het veld slaan en doe er iets positiefs mee. Ik geef er een positieve draai aan waardoor het wel groeit, but in the right kinda way!
Nu is het niet zo dat daardoor mijn eigen depressie positief is geworden. Nee ik heb er nog steeds veel last van. Maar het is dragelijk. Dit omdat ik het kan delen, delen met mijn dierbaren en met jullie. Maar vooral.. omdat ik nog steeds bijna dagelijks mailtjes of berichtjes krijg van mensen die dankzij mij er ook meer over durven te praten of juist toe durven geven aan zichzelf dat ze wellicht hulp moeten zoeken. Nee, ik wens het niemand toe. Maar wanneer je depressief bent en je houdt het binnen.. Dan wordt het alleen maar erger. Been there, done that. Dus ja, ik ben dan blij wanneer ik iemand heb kunnen helpen. Daar doe ik het allemaal voor.
Alles was je aandacht geeft, groeit. Zolang je dat maar onthoudt…..
Marion zegt:
Kijk nou!!!! Ik weet nog dat je je twijfels naar mij uitte een berichtje of je hier wel of niet over moest schrijven en nu dit!!! Ik ben zo trots op je. Het is zo belangrijk dat dit soort verhalen gedeeld worden met de wereld. Dat het er mag zijn. Dat je niet alleen bent. Dat je niet ondankbaar bent. Ik ben zelf depressief geweest, ik weet hoe moeilijk het is en ik kan me de struggle niet eens indenken hoe het moet zijn als je PND hebt. Je hebt tenslotte een kindje! Je moet blij zijn! Zo werkt het niet, maar zo voelt het wel. Ik weet zeker dat je heel veel vrouwen hiermee geholpen hebt. Ik ben keitrots op je, Nicole! ♥
Jeanine zegt:
Nicole, ik heb niets meer dan respect voor je. Wat mooi dat je zoveel mailtjes krijgt van anderen die dit ook meemaken en baat hebben bij jouw artikel.
Channa zegt:
Nicole, echt respect! En je mag er zeker enorm trots op zijn!!
Anita zegt:
Zo trots op jou meis!! Ontzettend goed dat je aandurfde om hier open op je blog te praten en kijk eens waar je dat gebracht heeft! Alles wat je aandacht geeft groeit zeker!!
Marijke I easydailyfood zegt:
Ik zei het al op twitter tegen je, echt ontzettend knap en stoer van je!
maai zegt:
Ik zag hem voorbij komen inderdaad. Goed man. Ik vind sowieso dat dat soort verhalen wel wat meer aandacht mogen krijgen. Goed dat je er zo open over bent, weet zeker dat er een hoop mensen zijn die een voorbeeld aan je kunnen nemen of in ieder geval een stuk herkenning bij je kunnen vinden. Liefs 🙂
Bregje zegt:
Topper! Trots op jou! X
Gewoon Jolanda zegt:
Wat goed van je zeg! Het is erg moeilijk om je kwetsbaar op te stellen en je zo bloot te geven.
Ellen1979 zegt:
Alles wat je aandacht geeft, groeit. Daar ben ik het mee eens. Maar als jij het over je depressie hebt, groei jij. Je hebt het dan namelijk dan over jezelf. Jij bent Nicole en bent niet je depressie. Je ben Nicole, en hebt nu een depressie. Een depressie is geen ding of een persoon dat je aandacht kan geven volgens mij. En jij Nicole, jij bent aandacht waard!
Deisy zegt:
Wat een prachtige boodschap geef jij met dit artikel mee zeg meis. Echt trots op jou en heel veel respect. X
Eveline zegt:
Ik vind het zo sterk wat je gedaan hebt en wat je nu nog steeds aan het doen bent! Je mag er trots op zijn, het vraagt kracht om het te durven delen met iedereen… Zoveel respect!
Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:
Wauw dank je wel voor je lieve reactie! Doet me goed.
Camilla | ForeverMama zegt:
Wat mooi dat jij met jouw verhaal aandacht hebt weten te trekken naar een zo belangrijk onderwerp voor heel veel mama’s! Je mag trots zijn op jezelf! 🙂
Jenn zegt:
Respect hoor, je mag zeker trots op jezelf zijn!
Merel zegt:
Wow Nicole, wat dapper en stoer ook. Mooi dat je het verhaal hebt kunnen doen op zo’n groot platform. Ik sluit me aan bij de rest, je mag heel trots op jezelf zijn. ?