Vorige week schreef ik een hele persoonlijke blog over het feit dat ik in gevecht ben met mezelf. Naar aanleiding daarvan kreeg ik echt ontzettend veel lieve reacties op de blog zelf, via social media en ook via de mail. Als eerste mijn dank daarvoor. Het doet me altijd goed om te lezen dat er zoveel mensen met me meeleven en meedenken. Ook kreeg ik reacties waarbij mensen sommige dingen uit mijn verhaal wel herkenden. Hoe cru het ook klinkt, maar ook daar was ik blij mee. Niet omdat ik die ander zoiets gun, juist niet. Maar het blijft fijn om te weten dat je niet de enige bent.
Omdat ik wel iemand ben die van aanpakken houd heb ik ook direct de tips die ik kreeg meegenomen en sommige ervan uitgevoerd. Zo heb ik mijn SPV’er een bericht gestuurd en hebben we de afspraak die we hadden staan eind dit jaar naar voren geschoven. Maar ik heb ook wat andere tips direct in werking gesteld.
Wat doe ik wél allemaal?
Iemand stelde voor dat ik vast een heleboel dingen wel doe en dat ik me juist daarop moest focussen. Schrijf het desnoods op. Nou dat was dus precies wat ik ging doen. Het opschrijven, het zichtbaar maken voor mezelf. En voor anderen. Want dat is ook een heikel puntje. Ik wil vooral ook anderen laten zien dat ik echt niet de hele dag op mijn luie reet zit. Stom eigenlijk, want de enige aan wie ik verantwoording dien af te leggen ben ik zelf. Ja en een klein beetje aan mijn dochter. Al hoeft dat niet letterlijk.
Maar goed, ik begon dus met opschrijven wat ik allemaal wel deed. En dat bleek nog best veel te zijn. Op sommige dagen wat meer dan op een andere dag, maar dat is niet erg. Ook zag ik kansen liggen door het opschrijven. Ik zag bijvoorbeeld dat ik soms wel meer had kunnen doen en deed dit dan de volgende dag ook extra bij. En als ik me echt gewoon klote voelde, dan mocht ik van mezelf ook gewoon even niks doen.
Deze tip viel dus uiteindelijk samen met de tips om de lat wat minder hoog te leggen voor mezelf en ook realistische doelen te stellen voor mezelf. Het is niet realistisch om na een rot nacht van slechts 4 uur slapen en een half ziekig kind mijn hele onderverdieping te willen schoonmaken. Dat is het niet voor een gezond persoon, maar al helemaal niet voor iemand met slaapapneu en een depressie.
Gesprek met mijn SPV’er
Een andere tip die nogal veelvuldig terug kwam was om met hulpverleners te praten. Nu heb ik een SPV’er een doorgaans eens in de twee weken hier thuis komt. Dit al anderhalf jaar lang. Maar omdat het de vorige keer ogenschijnlijk goed ging hadden we eind dit jaar pas een nieuwe afspraak. Daarom besloot ik om te vragen of het ook eerder kon, gelukkig kon dat, waardoor ik gisteren al de afspraak had. Daar heb ik mijn angsten en negatieve gedachtes eruit gegooid en dat maakte volgens mij wel indruk. Ze had naar aanleiding van mijn vorige persoonlijke artikel (deze had ik haar laten lezen) al een plan van aanpak gemaakt en deze besprak ze nu met me.
Zo is er nu cognitieve gedragstherapie aangevraagd voor me. Ik vind het moeilijk om uit te leggen wat het precies inhoud dus wil je er meer over lezen dan kan ik je deze site aanraden. Er is helaas wel een wachtlijst en hoe lang dat is niet duidelijk, dus ik kan dit jaar in ieder geval nog niet ermee beginnen. Maar het is in ieder geval in gang gezet en ik ga er gewoon voor. Hoe eerder ik mijn negatieve gedachten kan omzetten hoe eerder ik ook werkelijk een stap verder kom. Nu is het elke keer weer 1 stap vooruit en twee of drie stappen terug.
Ik ga het gevecht aan!
Wilmaaa zegt:
Ik wens je zoveel succes & ik vind het enorm moedig dat je de strijd aangaat! Ik hield ook een dagboek bij en dat wat heel fijn. Soms alleen niet genoeg als je hele heftige emoties hebt. Dan schreef ik alles op een papier, scheld woorden alles er op en eraan en daarna verscheurde ik het papier en spoelde ik het door de wc. Dit voelde dan best als een opluchting;)
Channa zegt:
Goedzo meis! Ik hoop echt dat je wat hebt aan de tips. Sterkte en succes!
Charlotte zegt:
Goed dat je de stap hebt gezet! Hopelijk kan je snel terecht! En fijn dat je zoveel bruikbare tips hebt gekregen.
Nicole zegt:
Heel veel succes met het verdere traject!
Bianca zegt:
Sterkte! Ik ken het maar al te goed. 12 jaar geleden heb ik ook cognitieve gedragstherapie gehad. Het was moeilijk maar ik heb er erg veel van geleerd.
Daar heb ik nog steeds heel veel aan.
Bregje zegt:
Goed dat je stappen hebt genomen! Heel veel succes en sterkte!
Gerdien zegt:
Goed bezig Nicole! Je bent een sterke vrouw!
Jenn zegt:
Goed van je, heel veel succes!
Marijke I easydailyfood zegt:
Ik heb er zoveel bewondering voor dat je zo open bent op je blog. Ik wens je echt het aller beste!
Anita zegt:
Goede stappen weer genomen meis! En inderdaad de lat lager leggen dat is een super belangrijke!
Deisy zegt:
Wat ontzettend moedig dat je het gevecht aan gaat dame. Daar mag je echt heel trots op zijn en deze mijlpaal mag je ook echt aan jezelf aanschrijven als een succes behaalt. Het is inderdaad wat jij zegt: een stapje vooruit om daarna weer achteruit te gaan. Ik wens je dan ook ontzettend veel sterkte en liefde toe vanaf hier. En uiteraard die grote knuffel 😉
Karen zegt:
Goed om te horen, ik hoop dat je er snel uitkomt met jezelf 🙂 x
Tamara zegt:
Super fijn dat je wat aan de tips had en vooral de tip (van mij) wat allemaal wel lukt en goed gaat 🙂 zet hem op!