Ik hoor erg vaak mensen praten over een peuterpuberteit. Aangezien een kind officieel pas peuter is met de leeftijd van twee jaar had ik verwacht dat ik nog een paar maanden de tijd had voordat Fay zou veranderen in een peuterpuber. Helaas voor mij dacht ons meisje daar anders over. Zij besloot om al wat eerder die peuterpuberteit in te gaan. Benieuwd naar hoe ik merk dat de peuterpuberteit hier al is begonnen? Lees dan snel verder..
Inhoudsopgave
Het woordje ‘nee’
Het woordje nee kent ze al een tijdje. Echter gebruikte ze hem eigenlijk niet zoveel. Ze wist ook niet goed wat het betekende. Inmiddels is de kleine meid daarachter en gebruikt ze hem veelvuldig. Nee is dan ook echt NEE! Maar soms is nee ook gewoon ja, mag ik uitvogelen wanneer het dus wel ja betekent. Wanneer ons meisje dan eindelijk eens ja zegt, is het eigenlijk nog steeds nee. Zo vroeg ik haar (BAM, grote fout.. nooit iets vragen maar gewoon mededelen!) of ze nog een boterham wilde. Ze antwoordde met ja. Dus ik smeer heel lief nog een boterham en geef hem haar. Nee nee neeeeeeee! Hop, daar lag de boterham (met hagelslag en al) op de grond. Mevrouw begon te huilen en te zwaaien met haar armen. NEE!
Oke, duidelijk.. Ja is schijnbaar ook nee.
Niets is meer veilig
Laat je per ongeluk ergens een pen liggen waar ze bij kan? Of heb je jouw schoudertas op de grond staan? Pas dan maar op. Want een peuterpuber krijgt het voor elkaar om de tas open te maken en je favoriete lippenstift eruit te halen. Of om met de pen heerlijk op het behang te tekenen. Of.. als ze stiften te pakken krijg.. zichzelf op te maken met die stiften. Mooi he mama?! Ja hoor schat, alleen een beetje jammer dat dit toevallig geen makkelijk afwasbare stiften waren.
Oeps, niets is meer veilig in de handen van je kind!
Van poeslief naar duivels in minder dan een seconde
Is ze super lief aan het spelen, deelt ze haar snoepjes en blijft ze de honden maar aaien en knuffelen, een seconde later kan het opeens heel anders zijn. Soms gewoon echt uit het niets! Nu weet ik dat het nooit niets is, maar voor mij komt het dan onverwacht. Momenten waarbij ik het wel verwacht zijn: ze heeft net een snoepje gehad maar mag geen tweede, ze klimt op de stoel om vervolgens via de leuning op de bank te klimmen en ik zeg dat het niet mag, ze wil met haar handen het brandende kaarsje pakken en ik roep van schrik ‘kijk uit’, ze wil paardje rijden op de hond maar daar heeft hij geen zin in, ze mag geen Bumba kijken, ze mag niet slaan, ze moet haar sloffen aan, ze moet aan tafel blijven zitten.. En zo kan ik nog wel meer situaties opnoemen.
Wat heeft ze toch ook gemene ouders, ze mag helemaal niets!
Dramaqueen
Wanneer ze dus verandert in een duiveltje a.k.a. dramaqueen blijft het vaak niet alleen bij huilen. Ze kan zichzelf dan zo boos en verdrietig maken dat ze op een gegeven moment echt naar adem hapt. Ook heeft ze de neiging om op de grond te gaan liggen en zwaar te maken. Optillen kan dus echt niet. Thuis is dat geen ramp, maar midden in de supermarkt is dat wat minder prettig. Ze is nog net niet met haar hoofd op de grond aan het bonken al kan ze dat wel doen in de stoel bijvoorbeeld. Dan blijft ze keihard naar achteren bonken met haar hoofd. Ook kan ze enorm gewelddadig worden; slaan, knijpen en krabben is dan voor haar doodnormaal.
Ik zou haar al bijna op geven voor de toneelschool.
Zoals je dus kunt lezen, ons kind zit dus echt in de peuterpuberteit. Hoe ik daarmee om ga en of het me überhaupt lukt om er goed mee om te gaan, daar zal ik in een volgend artikel wat over vertellen…
Heeft jouw kind ooit in die fase gezeten?
Channa zegt:
Ellende he! Jamie zat er ook een tijdje in, soms liet ik hem maar want dan was het na 5 minuten weer goed. Nu heeft hij het nog met vlagen en zijn zusje begint het ook al over te nemen 😉 denk overigens dat meiden hier nog een stuk beter in zijn als ik Fenna nu af en toe al hoor!
Laura zegt:
Damiën heeft eens een deur ondergekliederd met potlood. Ik al helemaal blij dat het geen stift oid was, want potlood zou je er makkelijk van af moeten kunnen krijgen. Jammer dan! Heb heel die deur staan gummen…
En als Daelyn kwaad werd of begon te huilen dan moest ze overgeven. We moesten er dus altijd eerst voor zorgen dat ze rustig werd voor we iets anders met haar konden doen. Ook niet zo heel fijn.
Charlotte zegt:
Het is een fase, het is een fade, het is een fase 😉 (blijf herhalen indien nodig)
Judith zegt:
Keira was nr1 peuter terrorist! Miya heeft een maandje gehad, is nu nog wel ondeugend, maar lang niet wat Keira Was op deze leeftijd. Ja en nee is hier ook een dingetje, je weet het gewoon nooit, en owee als je het fout gebruikt…
Vlijtig Liesje zegt:
Die van mij waren vrij rustig. Maar mijn eigen zusje werd een keer zo boos dat ze flauw viel van drift met open ogen in de zandbak. De dokter moest er bij komen om haar oogjes schoon te maken…
Gewoon Jolanda zegt:
Ik denk dat ieder kind deze fase, in meer of mindere mate, doormaakt. Eén van onze kinderen heeft het eens gepresteerd om een tekening op de auto te maken met een tak! Mooi hè papa??? Aaaaaargghhh….
Nicole @ Everyday-Life.nl zegt:
haha mooi!! Spencer is nu met 10 maanden soms al zo dramatisch 🙁
Tamara zegt:
Hoe herkenbaar en hier al een tijdje zo. Heerlijk drama maken ?
Channah zegt:
Haha, al is mijn kleine meid nog niet zo ver, ik heb wel met kinderen gewerkt en heel veel dingen zijn erg herkenbaar. Voordal de dramaqueen-modus haha!
Karlien zegt:
Aaahgg ja dan is het echt begonnen. Bij mijn dochter kon ik me niet voorstellen dat ze een peuterpuber zou worden, ik heb het geweten. Een troost: het wordt beter!
Susanne zegt:
Ohh help mijn zoontje is nu bijna 14 maanden en ik kan hem af en toe al wel achter het begang plakken….wat staat me nog te wachten…haha