Ik typte deze woorden op zondagavond in Scheveningen. De avond voordat we weer naar huis zouden gaan. Ik wist dat het ging komen, heimwee naar de zee. Maar dat het zo snel al zou gebeuren had ik niet verwacht.
Ik zit alleen in de hotelkamer. Op de tablet staat Netflix aan.
Girlmore Girls. Alhoewel er van kijken maar weinig terecht komt.
Ik betrap mezelf er namelijk op dat mijn blik ergens anders heen wordt getrokken.
Telkens weer opnieuw.
Ik word rusteloos en zet de tablet uit. Concentreren kan ik nu toch niet. Terwijl ik naar het raam loop adem ik diep in en de zilte lucht prikkelt mijn reukorgaan. Dan sluit ik mijn ogen en laat het geluid van de golven me kalmeren. Het is de combinatie van de golven, de zeemeeuwen die roepen en de geur die tot me binnendringt wat me rust geeft. Langzaam wordt mijn hoofd leger en leger en dat voor een denker zoals ik.
Het enige wat ik doe is in- en uitademen en genieten van het uitzicht. De pier, het reuzenrad, de vlaggen die allemaal dezelfde richten op waaien en zelfs de mensen die lopen over de boulevard. Ik zie dat de zee zich steeds meer terugtrekt en kalmeert, het is net een spiegel van mezelf. Hoe lang ik er zit weet ik eigenlijk niet, tijd lijkt langs me heen te vliegen. Maar wanneer ik na het sluiten van mijn ogen ze eindelijk weer open is het opeens donker.
Plots vullen gedachten weer mijn hoofd, ik had het kunnen weten dat het nooit lang zou duren. Een leeg hoofd. Maar ik vind het genoeg. Meer dan genoeg. Al heb ik wel moeite met het feit dat dit voorlopig de laatste avond was. De laatste avond hier aan zee. Dus ik neem stiekem nu al afscheid. In mijn eentje. Van de prachtige zee en zijn kalmerende werking. Van alle geweldige momenten die ik samen met mijn man heb beleefd. Van de lange wandelingen naast en op het strand. Van de mooie mensen die ik heb leren kennen. De prachtige muziek die we hebben gehoord. Van alle tranen die vielen, van het lachen.
Er is echter iets waar ik geen afscheid van neem. Ik neem namelijk iets prachtigs mee naar huis. De persoon die ik opnieuw heb leren kennen. Die ergens diep verstopt was, maar weer naar buiten gekomen is. Mezelf. En ik hoop dan ook van harte dat dit gevoel waarmee ik Scheveningen verlaat, blijvend is.
Al heb ik nu al heimwee naar de zee.
Nicole zegt:
Je had de blog ’terug naar de kust’ moeten noemen met dat liedje erbij 😉 Dat zat continu in mijn hoofd toen ik het las haha.
Nicole zegt:
Haha ja dát had ik moeten doen..
janske zegt:
Wat mooi Nicole, en wat mooi geschreven…ik herken dat gevoel wat jij krijgt van de zee. Dat heb ik ook. Het geluid van de golven, de wind in je haren, het heeft zoiets bijzonders. Hopelijk kun je dit mooie gevoel vast blijven houden…en anders binnenkort gewoon even een retourtje strand nemen 🙂
Nicole zegt:
Haha ja een retourtje zee zal ik niet zo snel doen.. Maar het is een idee 😉
Els zegt:
Ik hoop ook boor jou dat dat gevoel blijvend is, x. Zee en strand vind ik ook altijd erg fijn.
Nicole zegt:
Ja ik moet me gewoon af en toe weer daar wanen 😉
Kim zegt:
Wat heb je dit onwijs mooi verwoord. Ik kan me helemaal inleven in jouw gevoel.
Nicole zegt:
Dank je
Anita zegt:
Mooi verwoord en wat een prachtige afsluiter 🙂 Ja de zee is heerlijk en je hebt dan gewoon geen beeldscherm nodig omdat je al genoeg om je heen ziet
Nicole zegt:
Ja dat offline zijn was ook heel verfrissend, al kriebelde het wel weer toen ik terug was 😉
Yvonne zegt:
De zee geeft jouw echt rust. Dat heb je mooi verwoord.
Ilse van Kreanimo zegt:
De zee heeft zo’n effect wel hè.
Mijn ochtend hardloop ritueel aan het strand mis ik ook! Het was er zo rustig, zo mooi… ahhhh Ik wil ook terug.
Nicole zegt:
Ja hardlopers heb ik ook veel gezien, zelf lukt 5 meter me amper 😛
Ilse van Kreanimo zegt:
Mja, euhm ik liep vlot een uur en één keer zelfs 10 km. een paar maand terug. Maar ik ben stilgevallen na de reis (hoe dom is dat?!) en nu ook weer wat aangekomen!
Pffff. De routine van het nieuwe schooljaar zal me goed doen, hopelijk!
IJlien zegt:
Ah wat heb je dan een heerlijk weekend gehad aan zee! Ik ben echt blij dat ik er zo dichtbij woon, kan er niet vaak genoeg zijn. Hopelijk ga je snel weer een keertje naar de kust! Xx
Nicole zegt:
Ja snel samen een keertje?
Cindy - levenalsmama.nl zegt:
Heel mooi verwoord, ik waande me eventjes ook aan de zee!
Nicole zegt:
Ah leuk om te horen..
Kleine Prinses zegt:
mooi geschreven en het is er ook prachtig, ben er ook al eens geweest!
Jessica zegt:
De zee, zoiets verschrikkelijks moois. Het kan je zo goed laten voelen.