Persoonlijk: aan de slag met alle tips

Vorige week schreef ik een hele persoonlijke blog over het feit dat ik in gevecht ben met mezelf. Naar aanleiding daarvan kreeg ik echt ontzettend veel lieve reacties op de blog zelf, via social media en ook via de mail. Als eerste mijn dank daarvoor. Het doet me altijd goed om te lezen dat er zoveel mensen met me meeleven en meedenken. Ook kreeg ik reacties waarbij mensen sommige dingen uit mijn verhaal wel herkenden. Hoe cru het ook klinkt, maar ook daar was ik blij mee. Niet omdat ik die ander zoiets gun, juist niet. Maar het blijft fijn om te weten dat je niet de enige bent.

Omdat ik wel iemand ben die van aanpakken houd heb ik ook direct de tips die ik kreeg meegenomen en sommige ervan uitgevoerd. Zo heb ik mijn SPV’er een bericht gestuurd en hebben we de afspraak die we hadden staan eind dit jaar naar voren geschoven. Maar ik heb ook wat andere tips direct in werking gesteld.

Wat doe ik wél allemaal?

Iemand stelde voor dat ik vast een heleboel dingen wel doe en dat ik me juist daarop moest focussen. Schrijf het desnoods op. Nou dat was dus precies wat ik ging doen. Het opschrijven, het zichtbaar maken voor mezelf. En voor anderen. Want dat is ook een heikel puntje. Ik wil vooral ook anderen laten zien dat ik echt niet de hele dag op mijn luie reet zit. Stom eigenlijk, want de enige aan wie ik verantwoording dien af te leggen ben ik zelf. Ja en een klein beetje aan mijn dochter. Al hoeft dat niet letterlijk.

Maar goed, ik begon dus met opschrijven wat ik allemaal wel deed. En dat bleek nog best veel te zijn. Op sommige dagen wat meer dan op een andere dag, maar dat is niet erg. Ook zag ik kansen liggen door het opschrijven. Ik zag bijvoorbeeld dat ik soms wel meer had kunnen doen en deed dit dan de volgende dag ook extra bij. En als ik me echt gewoon klote voelde, dan mocht ik van mezelf ook gewoon even niks doen.

Deze tip viel dus uiteindelijk samen met de tips om de lat wat minder hoog te leggen voor mezelf en ook realistische doelen te stellen voor mezelf. Het is niet realistisch om na een rot nacht van slechts 4 uur slapen en een half ziekig kind mijn hele onderverdieping te willen schoonmaken. Dat is het niet voor een gezond persoon, maar al helemaal niet voor iemand met slaapapneu en een depressie.

Gesprek met mijn SPV’er

Een andere tip die nogal veelvuldig terug kwam was om met hulpverleners te praten. Nu heb ik een SPV’er een doorgaans eens in de twee weken hier thuis komt. Dit al anderhalf jaar lang. Maar omdat het de vorige keer ogenschijnlijk goed ging hadden we eind dit jaar pas een nieuwe afspraak. Daarom besloot ik om te vragen of het ook eerder kon, gelukkig kon dat, waardoor ik gisteren al de afspraak had. Daar heb ik mijn angsten en negatieve gedachtes eruit gegooid en dat maakte volgens mij wel indruk. Ze had naar aanleiding van mijn vorige persoonlijke artikel (deze had ik haar laten lezen) al een plan van aanpak gemaakt en deze besprak ze nu met me.

Zo is er nu cognitieve gedragstherapie aangevraagd voor me. Ik vind het moeilijk om uit te leggen wat het precies inhoud dus wil je er meer over lezen dan kan ik je deze site aanraden. Er is helaas wel een wachtlijst en hoe lang dat is niet duidelijk, dus ik kan dit jaar in ieder geval nog niet ermee beginnen. Maar het is in ieder geval in gang gezet en ik ga er gewoon voor. Hoe eerder ik mijn negatieve gedachten kan omzetten hoe eerder ik ook werkelijk een stap verder kom. Nu is het elke keer weer 1 stap vooruit en twee of drie stappen terug.

Ik ga het gevecht aan!

14 reacties op “Persoonlijk: aan de slag met alle tips

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *