Mijn leven zonder kind(eren)

Laatst vroeg een vriendin aan me hoe mijn leven er eigenlijk uit zou zien als ik geen kind had. Eigenlijk denk ik daar nooit over na, maar door haar vraag ben ik er toch over na gaan denken. Zou mijn leven heel anders zijn? Ik denk zelf van wel. Doordat mijn man en ik graag kinderen wilden heb ik bepaalde keuzes gemaakt. Maar ook door de zwangerschap en daarna de postnatale depressie is mijn leven heel anders geworden dan hij was. Ik ben een heel anders mens geworden, maar heb er geen seconde spijt van gehad.

Hoe zou mijn leven eruit zien zonder kinderen?

Om deze vraag te beantwoorden is het misschien handig om te vertellen hoe mijn leven eruit zag voordat we besloten kinderen te krijgen. In 2009 en 2010 heb ik op Aruba gewoond en ik heb plannen gehad om hier weer naar terug te gaan of om in een ander land te gaan wonen (tijdelijk). Ook was ik best een feestbeest. Ik hield van feestjes, festivals, kroegentochten, enzovoort. Bijna elk weekend was ik wel in de stad te vinden en soms zelfs drie avonden in de week (al was dat wel uitzondering hoor). Vooral op de PABO was ik niet te stoppen en organiseerde ik samen met een select groepje de gaafste thema feesten.

Ik werkte in het onderwijs als invalkracht en dat had zo zijn voordelen. Zo had je vrijwel geen administratie te verwerken en kon je meestal nadat je had nagekeken en een briefje had geschreven weer naar huis. Dat vond ik echt een fijn voordeel. Het nadeel was alleen dat je nergens binding had, geen vaste collega’s en het toch wel pittig was om telkens weer voor een andere klas te staan. Maar het verdiende goed en ik had ook geen reden om ermee te stoppen.

Invaljuf

Ik denk dan ook dat als ik niet de plannen had gehad om kinderen te krijgen, ik nu nog steeds als invalkracht aan het werk zou zijn of in ieder geval in het onderwijs. De reden dat ik er namelijk mee stopte was omdat het geen stabiel inkomen is. Tijdens de 12 weken vakantie die de kinderen hebben, heb je als invaljuf ook geen werk. En dan betekent geen werk ook geen inkomen. Ja tijdens de zomervakantie vraag je wel ww aan, maar het kostte me teveel werk om dat ook voor de kleine vakanties te doen. Daarnaast heb je vaak tijdens de eerste paar maanden van een schooljaar ook niet zoveel werk. Er zijn dan nog niet zoveel zieken en wel heel veel invallers. Dus de kans dat je elke dag werk hebt is dan klein.

Wanneer je geen kinderen hebt dan is zo’n instabiel inkomen niet echt een probleem. Tenminste voor ons was dat toen geen probleem. Ik denk echter wel dat wanneer ik dus geen kind zou hebben en nog steeds in het onderwijs zou werken dat ik inmiddels wel voor een contract zou zijn gegaan. Wellicht als rugzakbegeleider, want ook dat heb ik een poos gedaan. Of als huiswerkbegeleider, dat lijkt me ook erg leuk.

Buitenland

Maar het zou ook zomaar kunnen dat we helemaal niet in Nederland zouden wonen. Maar in Spanje, Australië of de Caribbean. Emigreren leek me toen echt super, daar heb ik veel over gelezen en naar gekeken. Nu we een kind hebben zien we dat niet zitten. We zijn ten eerste best afhankelijk van onze ouders qua oppas en dergelijke. Maar ook zou ik er niet aan moeten denken om niet even bij mijn moeder op de koffie te kunnen of om ergens te zitten met een kind en niemand kennen. Wat nou als we toch verhuisd waren en ik had dus postnatale depressie gekregen. Zit je daar in het buitenland zonder die buitenwacht die je zo enorm nodig hebt.965177_10151672409760977_1187430177_o

Zonder kind hadden we die stap waarschijnlijk wel genomen, maar nu blijf ik toch liever hier.

Woning

Door de komst van een kind ga je heel anders kijken naar de plek waar je woont en waar je graag heen wilt. Wij kozen ervoor om in hetzelfde dorp als mijn ouders te gaan wonen omdat het ons heel fijn lijkt voor een kind om op te groeien. Maar zonder kind, weet ik niet of we hier wel terecht waren gekomen. We willen al jaren een huis kopen en doordat ik niet werk kan dat sowieso niet. Daarvoor is het inkomen te laag. Maar zonder kind was ik waarschijnlijk gewoon fulltime blijven werken, dan had ik namelijk niet de klachten gehad die er nu voor zorgen dat ik thuis zit. En als je beide fulltime werkt, kun je wel een huis kopen. Waar we hadden gewoond is dan de vraag, of in het buitenland of toch gewoon in Eindhoven.

De weekenden

Onze weekenden zouden ook totaal anders zijn. Nu gaan we ’s avonds bijna nooit weg, vooral omdat Fay gewoon rond half 8 naar bed moet. Maar hadden we Fay niet, dan zouden we zeker 1x per weekend ergens heen gaan. Is het niet uit eten, dan wel naar een feestje, of een spel/drank avond bij vrienden. Maar ook musicals of naar een concert was iets wat we regelmatig deden. Nu doen we dat eigenlijk bijna nooit meer omdat we dan eerst oppas moeten vinden, maar ook omdat we nu liever ons geld uitgeven aan leuke uitjes met onze dochter.

Zoals je wel kunt merken, ons leven is nu totaal anders dan hij was of zou zijn geweest als we geen kind hadden gekregen. Maar zoals eerder gezegd: ik heb er geen seconde spijt van. We genieten enorm van onze dochter en de dingen die we anders gedaan zouden hebben mis ik niet eens. Ik mis het feesten tot diep in de nacht niet, ik voel me ook niet anders omdat we een huurwoning hebben in plaats van een koopwoning. De keus om naar dit dorp te verhuizen is de beste die we gemaakt hebben en werken? Ook dat zal wel weer komen, wellicht niet fulltime en waarschijnlijk ook niet als leerkracht, maar dat is ook geen probleem.

Nee, ik zou nu niet meer kunnen en willen denken aan een leven zonder kind. 

26 reacties op “Mijn leven zonder kind(eren)

  • Mijn leven zonder kinderen was heerlijk! Maar gelukkig is mijn leven nu nog veel leuker, zou echt niet anders meer willen.

  • Mijn leven was zeker ook anders geweest. Gelukkig heb ik haar en is mijn leven mooier dan zonder haar. Wij zijn een tijd terug verhuisd dus dat herken ik zeer zeker dat je anders naar dingen gaat kijken.

  • En wat nu niet is, kan wel weer komen. 😉
    Mijn meiden zijn nu inmiddels 9 en 12 jaar en gaan regelmatig logeren, zo kunnen wij ook samen een avondje uit (los van elkaar gebeurt vaak genoeg).
    Wat ik me ook afvraag: zou je zonder kind echt nog regelmatig tot diep in de nacht feesten? Ik ken steeds minder leeftijdgenoten die dat doen.

  • Ik wil nog steeds terug naar Ibiza, maar Keira is daar opgegroeid, dus zij ook heel graag! Ik had dan nu nog daar of in Amsterdam nog gewoont. Eigenlijk veranderde mijn leven pas echt na de kleinste. Verhuizen naar een dorp, niet meer binnen elke dag uit lunchen of koffie met vriendinnen, geen yoga meer 5x per week, maar ik ben dol op mijn meisje en over 2 jaar is er weer meer flexibiliteit ❤

  • Ik ben ook erg blij met onze kinderen, alles fases zijn gewoon leuk. Een leven zonder kinderen zou voor mij heel erg geweest zijn ik heb het geluk gehad dat alles goed ging en gaat.

    • Ik weet niet of een leven zonder erg zou zijn geweest voor me. Heb niet van jongs af aan dat verlangen gehad dus dat scheelt misschien. Maar gelukkig is ze er nu en is ze niet meer weg te denken!

  • Poeh, zonder kinderen had ik waarschijnlijk nog gewerkt in de horeca en had ik daarbij een opleiding gedaan. Daarna was ik op mezelf gaan wonen in de stad en had ik ook nog flink uitgegaan. Voordeel is dat ik werkte bij veel uitgaansgelegenheden, dus ik kwam vaak gratis binnen of kreeg gratis drank, dus had het niet al te duur geweest… Maar ik zou, net als voordat ik Jay kreeg, me me altijd leeg gevoeld hebben. Ben blij dat ze er zijn!

  • Leuk om te lezen Nicole. Ik kan ook niet wachten tot het zo ver is. Ik besef dat we nu veel vrijheid hebben (de hond kan overal mee naar toe), maar ik offer het dolgraag op voor die kleine straks!

  • Bij mij is er qua werk en wonen geen groot verschil, alleen kam ik iets minder vaak (spontaan) weg dan voorheen. Maar daar heb ik zelf niet zoveel moeite mee 🙂

  • Leuk artikel! Ik heb ook nooit zo over nagedacht, het zou ook niet heel veel verschillen denk ik, hetzelfde werk, maar dan fulltime en meer feestjes, maar verder denk ik het niet. Poeh, hihi, wat bof ik toch

  • Mijn leven is zelfs zonder kinderen rustiger geworden maar dat komt denk ik ook door de levensfase waarin we zitten. Stappen en altijd weg zijn hoeft voor mij ook niet meer.

    • Ja sowieso de fase is anders. Het stappen is ook niet hetgeen wat heel veel anders zou zijn al zou ik meer naar feestjes gaan denk ik dan nu. Maar we hebben veel keuzes gemaakt door de zwangerschap die we anders niet gemaakt zouden hebben,

  • Een leven zonder kind lijk mij qua vrije tijd en vrijheid best fijn, maar ik zou het echt niet willen. Later hoop ik toch het magische moment mee te mogen maken

  • Wauw, je blogt heeft me wel even aan het denken gezet. Nu J bijna 2 is kan ik me stiekem al helemaal niet meer voorstellen hoe het ook alweer zonder hem was. We gingen inderdaad wel vaker spontaan zo maar even weg: lekker uit eten, een bioscoopje of gewoon de auto pakken en richting strand rijden. Die spontaniteit wordt toch wel heel wat minder; je moet nu echt alles plannen en voordat je het huis uit bent, ben je zo een half uur tot een uur verder.
    Maar de dingen die we hebben moeten “opofferen” zijn het zeker waard om alle mooie momenten met J te beleven!

  • Wauw.. Je blog neemt me voor mijn gevoel mee naar een kijkje in je ziel. Wat ontzettend mooi geschreven. En leuk om je zo weer wat ‘beter’ te leren kennen, je achtergrond en je beweegredenen. X.

Reageren is niet mogelijk.