Ik en de bloggerswereld

Tegenwoordig hoor je steeds vaker negatieve geluiden over de bloggerswereld. Ingewijden geven aan dat het enorm veranderd is in de afgelopen jaren. En dat klopt ook. Het internet heeft zich ontwikkeld en zo dus ook de bloggerswereld. Hoe ik 10 jaar geleden amper durfde te zeggen dat ik blogde omdat mensen er nog nooit van hadden gehoord. En hoe ik een vriendin ontmoette via het internet en ook dit amper durfde toe te geven.. Zo is de bloggerswereld nu steeds bekender geworden. Je hoort op tv, de radio en in de bladen steeds vaker gepraat over bloggers en vloggers. Ook is er nu een blogger die mee mag doen aan Expeditie Robinson.

Dus ja. De bloggerswereld is veranderd. En zoals het met vele dingen gaat veranderd het op een positieve manier, maar ook op een negatieve manier. Het is denk ik ook net hoe je er zelf in staat en waar je op let. Zo ben ik momenteel enorm gericht op alle positieve dingen die het bloggen mij gebracht heeft en nog steeds brengt. Maar er zijn net zo goed wat minder leuke kanten aan het bloggen. Je kiest denk ik ook zelf waarin je meegaat en waarin niet. blogging-quote

Zo heb ik op een blog gelezen dat die persoon een enorme meeloper was en zich liet meesleuren in alle regeltjes die er zijn. Dit zorgde ervoor dat zij het hele bloggen niet meer leuk ging vinden. Wat ik me heel goed kan voorstellen. Echter kun je er zelf voor kiezen om wel of niet iets met die regeltjes te doen. Zo is er schijnbaar de ongeschreven regel dat als iemand bij jou een reactie achterlaat, dat je dan ook bij diegene iets achter hoort te laten. Aan die regel houd ik me sowieso niet. Niet omdat ik de blogs van die mensen niet leuk vind, maar omdat ik niet ben van het ‘voor wat hoort wat’. Ik reageer omdat ik dat wil, omdat ik een blog erg mooi vind of me erin kan vinden. Ik zou het niet prettig vinden als mensen bij mij zouden reageren puur zodat ik bij hen langs kom. Dan heb ik liever niet dat ze reageren.

Daarnaast is er in de bloggerswereld veel concurrentie. Tenminste zo zien mensen dat. Dat terwijl ik de andere bloggers juist graag als collega’s zie. Mensen waarvan ik iets kan leren, die wellicht iets van mij leren. Collega’s waarbij ik terecht kan als ik een vraag hebben en die ook hun vragen beantwoord zien bij mij. Ik vind het juist leuk dat er nog vele anderen zijn die bloggen. Vroeger voelde ik me erg alleen in het wereldje, niemand die ik kende blogde. Terwijl er nu zoveel mensen bloggen, zelfs mensen die ik nog ken van vroeger zoals Charlotte van Aukjes wereldcddd4dda9d52fcde307c410ff88a6c1c

Nee, ik heb mijn plek wel gevonden hoor in de bloggerswereld. Ik vind het geweldig hoe ik hier mijn ei kwijt kan. Hoe ik mijn verhalen en ervaringen kan delen met anderen. Hoe de interactie is op mijn blog, maar bijvoorbeeld ook in de Mama & Blogger groep. Natuurlijk is niet altijd iedereen het met elkaar eens, maar doorgaans is die groep er echt om elkaar te helpen en steunen. Geweldig vind ik dat. Ook vind ik het super leuk om via de blogs andere mensen te leren kennen. Soms heb je dan ook dat je een andere blogger ontmoet en er direct een klik is. Dat komt omdat je een gezamenlijke hobby hebt. Een passie die je samen deelt. En dat geeft al een klik.

Zo ga ik volgende week naar 2 events toe waar ik mij nu al op verheug. En dan stiekem niet eens om de events zelf, al zullen die ook vast enorm leuk, interessant en leerzaam zijn. Maar vooral omdat ik dan weer een aantal leuke collega’s ga ontmoeten. Sommige voor de eerste keer, anderen al voor de zoveelste keer. Maar het blijft altijd leuk!

Hoe denk jij over de bloggerswereld? Positief of negatief?

29 reacties op “Ik en de bloggerswereld

  • Het is inderdaad veranderd, het bloggerswereldje. Zelf blog ik al sinds 2007 en toen waren er nog maar weinig die ook blogden.

    Bloggers krijgen een steeds groter bereik en daarmee een grotere rol in de commercie. De blogger die nu mee gaat doen aan Expeditie Robinson? Hartstikke slim van die zender!! Want haar doelgroep kijkt normaal gesproken geen tv en gaat dat nu wel weer doen. Het programma selecteert zo alle mensen; om diverse doelgroepen te bereiken.

    Zelf doe ik weinig mee met de regeltjes. Sowieso sta ik een beetje buiten het wereldje in Nederland doordat ik er niet woon.

    En gelijk heb je, gewoon je eigen koers blijven varen!

  • Ook ik heb ‘vroeger’ (ergens rond 2007) een blog gehad waar ik nooit iemand iets over durfde te vertellen omdat het raar werd gevonden. Vorig jaar begon het opnieuw te kriebelen en wat bleek: opeens vonden de meeste mensen bloggen heel bijzonder! De tijden zijn dus inderdaad veranderd.
    Ook ik zie voornamelijk het positieve van bloggen. Ik kan er heel veel van mezelf in kwijt, leer nieuwe mensen kennen en ook bedrijven weten me langzaam te vinden. Maar bovenal ben ik trots en blij met mijn eigen plek op internet!

  • De bloggerswereld zal zeker veranderd zijn net als inderdaad het leven zelf. Het zou niet best zijn als het bloggerswereldje stil zou blijven staan ten opzichte van de rest.
    Ik ben er wel positief over. Ik blog met plezier en hoop natuurlijk altijd wel op reacties hier en daar. Die ongeschreven regel kende ik trouwens nog niet haha. Ik reageer ook daar waar ik wil reageren en niet omdat iemand toevallig bij mij gereageerd heeft.

  • Wat een leuk artikel! Helemaal mee eens. Ik merk nu ook dat een aantal personen uit mijn omgeving nogal afstandelijk reageren op het bloggen, terwijl anderen super enthousiast zijn. Elk en mening en visie op het online gebeuren.

    Het belangrijkste is hoe je’t zelf ervaart. Ik zie het als een soort zelfontplooiing. Toen ik startte met bloggen had ik geen flauw benul van samenwerkingen en sponsoring. En zie ik het soms als ‘mijn klein bedrijfje’. Kvind het de max!

  • Ik vind het zo leuk het bloggen. Ik geniet er echt van en ben blij dat ik het nu weer lekker actief doe. Die ongeschreven regel kende ik ook niet. Ik reageer alleen als ik dat ook echt graag doe. Ik ga ook geen commentaar geven op blogs. Dan reageer ik gewoon niet. Ik blog echt voor mijn eigen plezier en geniet van iedere bezoeker en reactie. Het feit dat de mensen de moeite nemen om mijn blog te bezoeken zie ik echt als een grote eer. Laatst kreeg ik mijn eerste compliment van een trouwe lezer die me met veel plezier volgde. Zo lief! Daar doe je het toch ook een beetje voor.
    Ik volg jouw blog met veel plezier, maar dat wist je al! 🙂

  • Ja ik hoor vaker dat het zo verandered is, het bloggen. Eerlijk gezegd las ik nooit blogs, tot ik zwanger werd. En toen raakte ik verslaafd 😛 Ik was zoveel bezig met blogs lezen van anderen dat ik dacht: Kan ik net zo goed ook bloggen. VET LEUK!! Dat is wel het belangrijkste denk ik inderdaad. Just enjoy it! Dan vinden anderen het ook leuk om te lezen.

  • Ik ben het helemaal met je eens. Ik blog omdat ik het leuk vind, ik reageer op artikelen waar ik op wil reageren en ik verlang niks terug. Ik vind het heerlijk om contacten te hebben en zie niemand als concurrent. Meer als collega waar ik iets van kan leren.

  • Ik sta er ongeveer hetzelfde in als jij. Ik blog (en hou het vol) omdat ik het ontzettend leuk vind en er energie uithaal. Me druk maken om de concurrentie en gemene streken van anderen kosten me alleen maar energie en doe ik daarom niet. Bloggen kan ontzettend leerzaam, leuk en sociaal zijn en zou hou ik het ook graag!

  • Het bloggerswereldje is inderdaad aan het veranderen. Mijn beleving is dat het steeds harder aan het worden is. Het voor wat, hoort wat verhaal…ik ben er nog nooit voor gezwicht. Ik bepaal zelf wel wanneer ik wil reageren en als ze dat niet terug doen? Voor mij hoeft het niet. Ik wil juist een oprecht commentaar kunnen geven op andere blogs, niet omdat het “hoort”.
    Het ontmoeten van andere bloggers op Events vind ik juist wel weer grappig.

  • Ik weet niet hoe het eerst was maar alles heeft zo zijn andere kant(en). Ik ervaar voornamelijk positieve dingen aan bloggen. Vooral de interactie en het kunnen helpen en steunen van anderen vind ik er erg mooi aan.

  • Ik blog echt al heel lang (sinds 2001) en ook ik heb een aantal dingen zien veranderen. Het vervelendst vind ik eigenlijk het copycatgedrag. Ik herken mensen niet eens meer omdat er te veel blogs op elkaar lijken. En niet dat jij copycat, maar dat bovenste plaatje dat je gebruikt, zag ik as we speak ook bij iemand anders voorbij komen, haha!
    Wat ik juist leuk vind aan bloggen, is het contact met mijn leuke collega bloggers in de groepen. Precies wat jij zegt. Mensen die je helemaal niet kent, worden vrienden. Heel fijn om mee te maken!

  • Oh is dat echt een ongeschreven regel? Dat is jammer, want dan zijn sommige reacties die je krijgt dus niet écht, maar een soort van reclame voor hun eigen blog. Hmm, nog nooit over nagedacht. Ik reageer ook alleen op blogs wanneer ik me erin kan vinden, iets toe te voegen heb of het gewoon leuk vond om te lezen en graag reageer op een vraag die gesteld wordt en voel me dus ook niet verplicht om ’terug te reageren’ wanneer een ander gereageerd heeft op mijn blog. Het is overigens wel erg leuk om reacties te krijgen, maar dus alleen wanneer mensen ZELF willen reageren! 🙂

  • Ik ben een vrij nieuwe blogger (oké, erg nieuw), dus ik weet helemaal niet uit eigen ervaring hoe het vroeger was.

    Maar ik vind het bloggers wereldje nu eigenlijk best wel leuk. Terwijl veel mensen klagen dat alles zo commercieel is geworden, zie ik dat als een positief iets. Er zijn nu gewoon kansen om van iets dat je graag doet je baan te maken. in contact te komen met nieuwe merken, en ik vind dat je er ook heel veel van leert.

    En als je dat niet wilt, dan kun je daar toch gewoon lekker niet aan mee doen. Ik heb zoiets van blijf gewoon lekker bij jezelf.

    Wel is het daardoor jammer dat sommige mensen je idd als een concurrent gaan zien. Maar het overgrote deel vind ik gewoon aardig en behulpzaam en zie ik dan idd ook als collega’s.

  • Ik denk over het algemeen wel heel positief over het bloggerswereldje! Ik heb de afgelopen anderhalf jaar geweldige mensen ontmoet, en sommige daarvan reken ik echt tot mijn vriendinnen. En ja, er zijn soms wat stomme dingen, maar het is veel meer leuk dan stom. 🙂 Alvast heel veel plezier bij de events!

  • Oh die ongeschreven regel was mij niet bekend, maar ga ik ook niet naleven. Ik reageer wanneer ik wil en wanneer ik het gevoel heb iets zinnigs toe te voegen! Ik heb helaas ook niet eens de tijd om overal een kijkje te gaan nemen. Het bloggerswereldje, ik zie iedereen ook als collega en heb er al mooie dingen door mee mogen maken!

  • Die ongeschreven regel ken ik, maar ik heb er helemaal niets mee. Een blogster die ik volg schreef er op een gegeven moment over, en ja hoor, elke keer als ik bij haar gereageerd heb komt er een keer een reactie terug. Die reacties vind ik toch een stuk minder leuk, wetend dat het voor haar meer ‘iets is wat nou eenmaal zo hoort’ dan een oprechte reactie. Dan heb ik idd liever geen reactie, of zo af en toe een reactie omdat iemand dat iets toe vindt voegen aan mijn blog, los van of ik eerder al bij een persoon gereageerd heb. Het lijkt me ook dat niet alle bloggers die ik volg mijn blog interessant vinden, net als ik andersom niet alle blogs van de mensen die mij volgen interessant vind, en dan ook niet reageer (of volg).

    Ja, de blogwereld is veranderd, maar voor mijn gevoel is het ook een stuk opener geworden. Je hebt nu bloggersgroepen op facebook, mensen lijken makkelijker bij elkaar te kijken, er zijn meer connecties. Ik weet nog dat ik net begon met bloggen, en het leek of alle bloggers die al bezig waren bij elkaar ‘oude jongens krentebrood’ waren, en je kwam er niet echt tussen. Met vragen nog net wel, als je hen eerst benaderde, maar ik heb het idee dat nieuwe bloggers tegenwoordig veel meer aandacht krijgen. En dat vind ik een erg fijn iets.

    • Nicole (Meisje Eigenwijsje) zegt:

      Ja ik merk ook wel dat er mensen zijn die puur reageren om het reageren. Jammer is dat, maar ik doe daar toch niets mee. Ik bezoek iemand omdat ik diegene leuk vind en wat je zegt.. Je kunt niet altijd elkaar leuk vinden qua blog!

  • Oeps, ik was mij ook niet bewust van die ongeschreven regel. Moet ook zeggen dat ik er niets echt belang bij heb hoor. Ik blog voor degenen die echt geïnteresseerd zijn in mijn blogonderwerpen. Die reageren meestal niet eens, want het zijn geen bloggers. Voor hen is de drempel toch hoger. Maakt helemaal niet uit, als ze maar wat aan mijn artikelen hebben.

    Overigens weet ik niet of het blogwereldje is veranderd; ik heb niet echt het idee dat ik daar echt in meedraai. Wel zie ik inderdaad die haat en nijd. Dan trekt dat wereldje al helemaal niet. Een paar communities daar gelaten laat ik het liever langs me heen gaan.

  • Mooi en interessant om te lezen! Ik zie bloggers ook ala collega’s en leermeesters, niet als concurrenten. Iedere blogger heeft iets bij te dragen en met elkaar maken we er een leerzame world wide web van 😉

  • Lief dat je me noemt in dit stuk! Ik ben nog nieuw in blogland, dus vind het tot nu toe vooral nog leuk! 🙂 Wie weet kom ik daar nog wel een keer op terug haha maar daar ga ik nog maar niet vanuit 😉

  • Dat van die ongeschreven regel kende ik niet.. Doe ik dus ook niet aan mee. Ik vind het bloggen heel erg leuk, ik zie andere bloggers ook totaal niet als concurrentie (om eerlijk te zijn mag ik dat ook niet, want de meeste zijn een stuk professioneler dan ik, vind ik zelf) maar als mensen die samen met mij een passie delen. En als ik ze dan tegenkom bij een event, dan vind ik het helemaal leuk. Ik hou van nieuwe mensen ontmoeten, je leert er altijd van! Interessant artikel.

  • Goed verwoord! En ja, het bloggen is zeker wel veranderd. Ik blog al sinds 2002 en voorheen was het voor de meesten meer een opsomming van hun dagelijkse beslommeringen, tegenwoordig is het meer en meer commerciëler geworden. Op zich niks mis mee, zolang iedereen elkaar maar wel in waarde laat en niet gaat zitten afkraken zoals ik weleens bij andere bloggers ben tegengekomen. En die ongeschreven regel… tja, ik spiek meestal wel even bij degene die een reactie heeft achtergelaten maar als ik verder niks heb met de blog op zich dan blijft het bij een éénmalig bezoekje…

  • Het bloggen is zeker veranderd. Alles is nu commerciëler en meer op het publiek gericht en minder als online-dagboek. Is dat slecht? Nee. Is dat jammer? Nee, ik vind van niet. Dit is veel gevarieerder en als je dat andere wilt lezen dan is het vast nog wel te vinden hoor…

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *